205TF

Follow Us

font cover

TypefaceAnacharsis

DesignerMatthieu Cortat

Release 2017

Fonts In Use

Specimen

Anacharsis​ is a modernist geometrical lineal, that follows in the footsteps of the Futura, Simplex or Semplicità typefaces. Its design and proportions are based on the gothic Rotunda letters, round, soft and meridional, like those used in the 14th and 15th centuries in southern Europe.

A solid, black character, it possesses two series of alternative signs: certain capital letters that recapture traces of the “turned” letters (​E F H I J M N P S T V W Y) of medieval copyists; for the lowercase letters, archaic forms may be called upon (a​ d h l s v w y).

These variants, accessible through OpenType functions, are deactivated in the default settings. Anacharsis can in this way be used as a classic and elegant lineal.

Anacharsis is available in regular, bold and black versions with their corresponding italics.

6 Styles

Roman

Regular
Bold
Black

Italic

Italic
Bold Italic
Black Italic
Cherubica Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum.Cherubica
DIONYSIO Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum.DIONYSIO
Sublimitas undique Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum.Sublimitas undique
Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum. Negociabimur, luce cherubica undique corruscabimus. Si caritate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est, in saraphicam effigiem repente flammabimur. Super Throno, idest iusto iudice, sedet Deus iudex sæculorum. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam quæ super cælos sunt, quæ apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus in eo, immo et Deus et ipse unum sunt. Magna Thronorum potestas, quam iudicando; summa Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur. Sed quonam pacto vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? Amavit Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quæ vidit prius contemplator in monte. Ergo medius Cherub sua luce et saraphico igni nos præparat et ad Thronorum iudicium pariter illuminat; hic est nodus primarum mentium, ordo palladicus, philosophiæ contemplativæ præses; hic nobis et æmulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique descendamus. At vero operæ precium, si ad exemplar vitæ cherubicæ vita nostra formanda est, quæ illa et qualis sit, quæ actiones, quæ illorum opera, præ oculis et in numerato habere. Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quæ humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et certam fidem facere possunt. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium sublimatus est cælum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. Respondebit utique Dionysio interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici: ergo et nos cherubicam in terris vitam æmulantes, per moralem scientiam affectuum impetus coercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiæ et vitiorum eluentes sordes animam purgemus, ne aut affectus temere debacchentur aut ratio imprudens quandoque deliret. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiæ lumine perfundamus, ut postremo divinarum rerum eam cognitione perficiamus. Et ne nobis nostri sufficiant consulamus Iacob patriarcham, cuius imago in sede gloriæ sculpta corruscat. Admonebit nos pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo ad cæli summa protensas multorum.Negociabimur,

OpenType Features

On Contextual Alternates
CALT
08x32mm 10x65mm
On Capital Spacing
CPSP
ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ
On Denominators
DNOM
H0123456789
On Diagonal Fractions
FRAC
1/2 1/4 3/4
On Standard Ligatures
LIGA
fi fl ff ffi ffl fb fh fk ffb ffh ffk fj ffj
On Numerators
NUMR
H0123456789
On Oldstyle Figures
ONUM
0123456789
On Ordinals
ORDN
No no Nos nos
On Proportional Numbers
PNUM
0123456789
On Scientific Inferiors
SINF
H2O Fe3O4
On Style Set 1
SS01
EFHIJMNPTVWY dhlvwxy
On Style Set 2
SS02
S aæs
On Style Set 3
SS03
--W --E --S --N --NW --NE --SE --SW
On Superscript
SUPS
Mme Mr
On Slashed Zero
ZERO
102 304 506 809

Character Map

Cap Height720
X Height500
Baseline0
Ascender888
Descender-188

2

Basic Latin
!
"
#
$
%
&
'
(
)
*
+
,
-
.
/
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
:
;
<
=
>
?
@
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
[
\
]
^
_
`
a
b
c
d
e
f
g
h
i
j
k
l
m
n
o
p
q
r
s
t
u
v
w
x
y
z
{
|
}
~
Latin-1 Supplement
 
¡
¢
£
¥
¦
§
¨
©
ª
«
¬
­
®
¯
°
±
²
³
´
µ
·
¸
¹
º
»
¼
½
¾
¿
À
Á
Â
Ã
Ä
Å
Æ
Ç
È
É
Ê
Ë
Ì
Í
Î
Ï
Ð
Ñ
Ò
Ó
Ô
Õ
Ö
×
Ø
Ù
Ú
Û
Ü
Ý
Þ
ß
à
á
â
ã
ä
å
æ
ç
è
é
ê
ë
ì
í
î
ï
ð
ñ
ò
ó
ô
õ
ö
÷
ø
ù
ú
û
ü
ý
þ
ÿ
Latin Extended-A
Ā
ā
Ă
ă
Ą
ą
Ć
ć
Ĉ
ĉ
Ċ
ċ
Č
č
Ď
ď
Đ
đ
Ē
ē
Ĕ
ĕ
Ė
ė
Ę
ę
Ě
ě
Ĝ
ĝ
Ğ
ğ
Ġ
ġ
Ģ
ģ
Ĥ
ĥ
Ħ
ħ
Ĩ
ĩ
Ī
ī
Ĭ
ĭ
Į
į
İ
ı
IJ
ij
Ĵ
ĵ
Ķ
ķ
ĸ
Ĺ
ĺ
Ļ
ļ
Ľ
ľ
Ŀ
ŀ
Ł
ł
Ń
ń
Ņ
ņ
Ň
ň
Ŋ
ŋ
Ō
ō
Ŏ
ŏ
Ő
ő
Œ
œ
Ŕ
ŕ
Ŗ
ŗ
Ř
ř
Ś
ś
Ŝ
ŝ
Ş
ş
Š
š
Ţ
ţ
Ť
ť
Ŧ
ŧ
Ũ
ũ
Ū
ū
Ŭ
ŭ
Ů
ů
Ű
ű
Ų
ų
Ŵ
ŵ
Ŷ
ŷ
Ÿ
Ź
ź
Ż
ż
Ž
ž
Latin Extended-B
ƒ
Ǻ
ǻ
Ǽ
ǽ
Ǿ
ǿ
Ș
ș
Ț
ț
ȷ
IPA Extensions
ɴ
Spacing Modifier Letters
ʰ
ʲ
ʷ
ʸ
ˆ
ˇ
ˉ
˘
˙
˚
˛
˜
˝
ˣ
Greek and Coptic
π
Latin Extended Additional
Ẁ
ẁ
Ẃ
ẃ
Ẅ
ẅ
Ỳ
ỳ
General Punctuation
 
 
 
 
 
–
—
‘
’
‚
“
”
„
†
‡
•
…
‰
‹
›
⁄
Superscripts and Subscripts
⁰
⁴
⁵
⁶
⁷
⁸
⁹
⁺
⁻
⁼
⁽
⁾
ⁿ
₀
₁
₂
₃
₄
₅
₆
₇
₈
₉
₍
₎
Currency Symbols
€
Letterlike Symbols
ℓ
№
℗
™
Ω
℮
Arrows
←
↑
→
↓
↖
↗
↘
↙
Mathematical Operators
∂
∆
∏
∑
−
√
∞
∫
≈
≠
≤
≥
Geometric Shapes
■
▲
►
▼
◀
◆
◊
●
Private Use Area
Alphabetic Presentation Forms
ff
fi
fl
ffi
ffl

Supported Languages

▼

Anacharsis in Use